ปัญหาของชีวิตนั้นมีหลากหลาย แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่เคยหยุดที่จะเข้ามายังชีวิตของเราเลยก็คือ ความทุกข์ แล้วสิ่งที่เรียกว่าความทุกข์นั่นแหละ ที่ทำให้เราทุกคนพยายามจะหนีมันให้ได้มากที่สุด แต่ไม่ว่าจะพยายามสักแค่ไหน หรือหาหนทางสักเพียงใด เราก็มักจะวนอยู่ที่เดิม เหมือนหนูติดจั่นที่หาทางออกแค่ไหนก็ไม่สามารถทำได้เสียที.
ทุกข์เทียมต่างจากทุกข์แท้ตรงที่ว่า เรารู้อยู่แก่ใจอยู่แล้วว่าเราควรแก้ไขสิ่งนี้ แต่เราก็มักจะเพิกเฉยกันไป คล้ายกันกับแผลที่ไม่ยอมรักษา เราก็มักจะโทษสิ่งอื่นว่า ทำไมแผลบนร่างกายของเรามันไม่ยอมหายสักที ทั้ง ๆ ที่เราเองที่เป็นคนไม่ยอมรักษาแผลนี้ บางครั้งเราก็หลงลืมสิ่งที่สำคัญที่สุดไป นั่นก็คือความหมายของความทุกข์ เพราะยิ่งเราผลักไสความทุกข์เทียมเท่าไร เราก็จะยิ่งไม่พบเจอความทุกข์แท้เสียที.
ความทุกข์ที่แก้ไขได้ง่าย ก็คือทุกข์เทียม ก็เพราะทุกข์เทียมแก้ไขได้โดยหยุดแล้วตั้งหลัก ตั้งความคิด รวมถึงฝึกจิตฝึกใจให้อยู่กับตัวเองให้ได้มากที่สุด ก็สามารถผดุงจิตใจไม่ให้แส่ส่ายไปไกลได้แล้ว หลังจากนั้นเราก็จะค่อย ๆ เข้าไปรู้จักความรู้สึกนี้กันมากขึ้นเรื่อย ๆ ไม่ว่าจะเป็นการคุยกับตัวเอง สอบทานตัวเอง ไปจนถึงการที่เรารู้จักตัวเอง สิ่งเหล่านี้จะมาเป็นกำลังเสริมของจิตใจ.
ทางออกของชีวิตนั้นอาจจะพบเจอได้ง่าย ถ้าเรานั้นปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะออกจากวังวนนี้ ขอเพียงแค่เราตั้งใจมั่น อย่าท้อแท้ และท้อถอยต่อความทุกข์ที่เรานั้นสร้างขึ้นมาเองกับมือ ความยากอยู่ตรงที่วันแรกของการเริ่มมองเห็นความจริง เข้าใจสิ่งที่มันเป็นอยู่จริง ๆ แค่นั้น โลกใบนี้จะคอยอยู่เคียงข้างเราเสมอ ถ้าหากเรายังเปิดรับกับความรู้สึกที่ดีของธรรมชาติรอบตัวของเรา.
วันนี้คือวันเริ่มต้นชีวิตใหม่ ทุกข์เทียมนั้นแก้ที่ใจอย่างเดียว ใช้พลังแค่นิดเดียวก็สามารถทำลายกำแพงได้แล้ว รวบรวมความกล้าที่จะยอมรับความจริงตรงหน้า หยุดที่จะหลอกตัวเองต่อไป หันหน้าเพื่อมองดูสิ่งที่ยังคงมีอยู่ เลิกไล่ล่าหาสิ่งที่เราขาดหายไป เมื่อนั้นความทุกข์เทียมก็จะมลายหายไปอย่างแน่นอน.
ทุกข์เทียม คือ ทุกข์ที่เกิดจากการปรุงแต่งของจิตใจขึ้นมาเอง หากวันใดเรามีสติรู้ทัน ทุกข์นี้ก็จะจางหายไปตามธรรมชาติ
ศุภกิตติ์ กิติมหาคุณ