Description
มีคนมาปรึกษาว่า คือว่ามีสิ่งที่หนูกำลังสับสนอะค่ะ คือหนูรอแฟนเก่ามาตลอด แต่พอเราได้กลับมาคุยกันอีกครั้ง แรก ๆ หนูก็ว่าดีนะคะ แต่ตอนนี้มันเหมือนว่าหนูเบื่อที่จะต้องเหมือนเข้าใจเขาฝ่ายเดียว ต้องฟังเรื่องของเขาอยู่ฝ่ายเดียว มันทำให้หนูคิดว่าระหว่างหนูยังรักเขา กับหนูแค่อยากมีคนให้คุยด้วยแค่นั้นอะค่ะ ถ้าเกิดว่าเรารู้สึกว่า เราพยายามที่สุดแล้ว มันถึงเวลาที่ต้องหยุด แต่ใจเราไม่อยากหยุดทำยังไงดีคะ ควรจะทนต่อไปเพื่อหวังว่ามันจะดีขึ้น หรือควรหยุดแล้วเจ็บแต่จบ แล้วเขาก็ชอบทำให้ระแวงไปทุกอย่าง เราแทบจะเชื่อใจเขาไม่ได้เลย เรารู้สึกว่าเราพยายามมากกว่าเขา เราแสดงออกมากกว่า เรารู้สึกว่ารักเขามากกว่าด้วย เขาแทบไม่ทำให้เรารู้สึกว่าเขาพยายามอะไรเพื่อเราเลย ควรจะหยุดดีไหมคะ
– เหตุผลที่เรากำลังสับสน ไม่ได้เกิดจากความรู้สึกของเราโดยส่วนเดียว แต่เนื่องด้วยเหตุการณ์ที่ผ่านเข้ามายังชีวิตของเราด้วย
– ถ้ามันคือความรัก สิ่งแรกที่เราจะสัมผัสได้ก็คือมันจะรู้สึกสบายใจ คำว่าสบายใจไม่ใช่ว่าจะอยู่กับใครจะรู้สึกสบายใจได้จริง ๆ เพราะบางคนคล้ายกับว่าจะสบายใจเวลาอยู่ด้วย
– สัญญาณที่ย้ำเตือนว่าเราควรสังเกตให้มากที่สุดก็คือ เรารักเขา กับเราแค่เหงา ถ้าเกิดว่ามีสัญญาณเตือนนี้เกิดขึ้นบ่อยครั้ง ก็ให้ตัดสินไปได้เลยว่าเกิดจากความเหงาแน่นอน
– ถ้าถึงเวลาที่ต้องหยุด แต่ใจเราไม่หยุดตามก็ไม่ต้องไปทำอะไรทั้งนั้น เพียงแค่เรียนรู้เป็นประสบการณ์ว่าทุกครั้งที่เริ่มต้นความสัมพันธ์ครั้งใหม่ จำเป็นจะต้องมีความเข้าใจเรื่องการลาจากไว้ด้วย
– ทั้งนี้ ความรักที่ดีคือความรักที่สมดุล หากว่ารักแล้วเหนื่อย รักแล้วรู้สึกต้องพยายามมากเกินไป หรือว่ามันทำให้เรารู้สึกว่าอึดอัดเวลาอยู่ด้วย เราจงออกมาจากความสัมพันธ์นั้น ๆ ให้เร็วที่สุด
