สัจธรรม

สิ่งใดเกิดขึ้นสิ่งนั้นย่อมมีเหตุผลเสมอ เมื่อมีสิ่งใดเกิด สิ่งนั้นย่อมดับไปเป็นธรรมดา นี่เป็นสิ่งที่เรียกว่าสัจธรรมของโลกใบนี้ เราจึงเป็นแค่คนอยู่อาศัยบนโลก ที่มีความเป็นปกติของมันอย่างนั้นเสมอมา หากเราเข้าใจแบบนี้ และตระหนักรู้แบบนี้เราจะค้นพบว่า เราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงกฎของโลกใบนี้ได้ โดยส่วนใหญ่แล้วกฎจะดำเนินไปตามกฎไตรลักษณ์ กฎที่ว่าด้วยเรื่อง 3 ลักษณะที่ปกครองโลกใบนี้นั่นคือ 1. ไม่เที่ยง 2. เป็นทุกข์ และ 3. ไม่ใช่ตัวไม่ใช่ตน.

แล้วเมื่อธรรมชาติมีของมันมาตั้งแต่แรก เราจะไปเปลี่ยนสิ่งใดได้อย่างไรกัน เมื่อเสียงเรียกของจิตวิญญาณกำลังส่งสัญญาณเตือนเราว่า การเปลี่ยนแปลงย่อมเกิดขึ้นกับสิ่งที่เกิดขึ้นเท่านั้น แต่กฎนี้จะไม่เปลี่ยนแปลงไปไหน ซึ่งจะเรียกว่าสิ่งที่ปกครองโลกใบนี้ก็ยังคงทำหน้าที่เดิมอยู่ร่ำไป มีแต่ใจเรานั้นอยากให้ทุกสิ่งเป็นไปดังใจที่เราปรารถนาทุกเมื่อเชื่อวัน ความสุขและความทุกข์ของคนเราแต่ละคนจึงลดหลั่นกันไป.

ความรู้สึกในแต่ละวันของตัวเราเอง จึงแปรผันตรงกันกับสิ่งที่เราอยากและไม่อยาก ยิ่งเราอยากในสิ่งที่ไม่เป็นไปดังใจ เราก็จะทุกข์ แต่ถ้าเราอยากในสิ่งที่มันเป็นดังใจ เราก็จะสุข นี่คือภาพจำของชีวิตมวลรวมของเรา การเปลี่ยนแปลงย่อมปรากฏเด่นชัดมากขึ้น หากเรามีสติ เราก็จะรับรู้ภาพตรงกันกับความเป็นจริงที่เปลี่ยนแปลงไป แต่ถ้าเราขาดสติ เราจะรับรู้ภาพตามความคิดของเราเอง.

ลองเริ่มเปิดใจเรียนรู้กฎต่าง ๆ ของโลกใบนี้ กฎนี่จะยังคงอยู่ตลอดกาล ไม่มีวันแปรเปลี่ยนไปตามสภาวะใด สภาวะหนึ่ง หน้าที่ของเรา รวมไปถึงภารกิจของมนุษย์ทุกคนจึงเป็นสิ่งที่ต้องตามหาว่า เราจะอยู่อย่างไรบนโลกใบนี้ที่มีกฎอันมากมาย ได้อย่างมีความสุข เราทุกคนก็ล้วนแต่ได้รับภารกิจอันยิ่งใหญ่นี้ด้วยกันทุกคน มันจึงไม่ใช่เรื่องผิดปกติไปจากสังคม ในการที่เราก็หาความสุขที่เนื่องด้วยการตระหนักรู้กฎของธรรมชาตินี้.

ถ้าเราไม่บ้าไปกับโลก ไม่หลงไปกับโลก แต่มีสติรู้เท่าทันจิตใจที่กำลังเสาะแสวงหาสิ่งที่ไม่มีอยู่จริง เราจะเริ่มมีความสุขมากยิ่งขึ้น บางทีความสุขกับความทุกข์ก็อยู่ไม่ใกล้ และไม่ไกลจากตัวเราเท่าไรนัก เราก็จะค่อย ๆ ตระหนักรู้และตกผลึกไปว่า ชีวิตไม่ใช่จะเป็นสิ่งที่เราจะตามหาความสุขโดยส่วนเดียว แต่เป็นศาสตร์ที่เราจะต้องไม่ให้ความทุกข์นั้นเพิ่มขึ้นตามมาด้วยเช่นกัน เพราะถ้าเรามัวแต่หาความสุข จนลืมจัดการกับความทุกข์ มันจะไม่ทำให้ชีวิตมวลรวมมีความสุขได้เลย.