การที่เราใช้ความเคยชินให้เป็นประโยชน์ ก็เนื่องด้วยเรากระทำสิ่ง ๆ หนึ่งอย่างต่อเนื่อง พอนิสัยกลายมาเป็นสิ่งที่คุ้นเคย มันก็เลยกลับกลายเป็นความเคยชินกันต่อไป ชีวิตนั้นก็คงไม่แตกต่างกับสิ่งที่เราได้พบเจอกันสักเท่าไร เพราะส่วนหนึ่งมันก็คือชีวิตประจำวันที่เรากระทำกันอยู่แล้ว แต่ว่าการจะสร้างความเคยชินไปในทางที่ดีนั้น จึงเป็นเรื่องท้าทายอย่างยิ่งของชีวิต และความท้าทายนี้จะมาเป็นส่วนต่อขยายให้เรามีพลังใจในการดำเนินชีวิตต่อไปได้นาน.
นิสัยก่อเกิดโชคชะตา
เมื่อครั้งหนึ่งเหตุการณ์ในอดีตได้ถูกเริ่มต้นขึ้น ชีวิตและธรรมชาติก็แยกออกจากกัน วันต่อมาก็ได้เริ่มมีการตั้งคำถามของการดำรงอยู่ของตัวเอง ครั้งนั้นจึงเป็นจุดเริ่มแรกของการสร้างวิถีชีวิตที่ดีเพิ่มเติมไปมากยิ่งขึ้น ซึ่งในความเป็นจริงแล้ว มนุษย์นั้นมีการตั้งคำถามที่แตกต่างจากสัตว์อื่นทั่วไป โดยเฉพาะการตั้งคำถามว่าอะไรเป็นสิ่งที่ทำให้ชีวิตนั้นดีขึ้นได้อย่างแท้จริง เมื่อคำถามนี้นำไปซึ่งการค้นหาคำตอบ มันก็จึงเป็นเรื่องที่ไม่สามารถเจาะจงไปโดยส่วนเดียวได้เลยว่า ชีวิตแบบนี้จึงเรียกว่าดี หรือว่าชีวิตแบบนั้นจึงเรียกว่าดี แต่หากเป็นเพียงแค่สายใยของการกระทำก็เท่านั้นเอง ที่เพียงพอจะบอกได้ว่าอนาคตของบุคคลนี้จะประสบพบเจอกับอะไร.
การที่จะบอกว่าอนาคตนั้นเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอน มันก็จึงเป็นคำถามต่อไปว่า เราจะทำอย่างไรให้เป็นสิ่งที่การันตีได้ว่า สิ่ง ๆ หนึ่งจะเป็นตัวชี้วัดอีกสิ่ง ๆ หนึ่งได้ เราไม่จำเป็นจะต้องสงสัยใคร่รู้ในทุกเรื่องของชีวิต แต่เราจำเป็นจะต้องสงสัยใคร่รู้ในเรื่องของการกระทำของเราให้มาก ๆ เพราะการกระทำของเราเพียงครั้งเดียวก็สามารถสั่นสะเทือนไปทั้งจักรวาลได้แล้ว กระนั้น มันจึงเป็นคำตอบของชีวิตว่า ทำสิ่งใดย่อมได้สิ่งนั้น มันเป็นมาตรวัดเพื่อเอาไปสอบทานกับชีวิตมากมายบนโลกใบนี้ว่า สิ่งมีชีวิตหนึ่ง มีวิถีชีวิตไปแบบนี้ จะมีผลลัพธ์ตามมาแบบนี้ อะไรก็ตามที่เป็นเหตุก็ย่อมมีสิ่งที่ตรงกับผลเสมอมา ไม่มีวันผิดแผกไปจากกันได้.
โชคชะตานำพาไปยังจุดหมาย
แล้วการที่จะมีโชคชะตาใดโชคชะตาหนึ่งขึ้นมาได้ ก็ต้องเกิดจากนิสัยหรือความเคยชินหนึ่ง เป็นตัวผลักดันให้โชคชะตานั้นทำงาน ต่อมาจุดหมายก็ย่อมเป็นสิ่งที่กำหนดว่า อะไรกันแน่ที่จะนำไปซึ่งจุดหมายปลายทางที่ดี นั่นก็ย่อมเป็นโชคชะตาที่ดีนั่นเองเป็นตัวกำหนด แล้วการจะสร้างชีวิตให้สวยสดงดงามจึงไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะชีวิตในแต่ละวันนั้นมีสิ่งที่ยั่วยวน และน่าใฝ่หาเป็นที่สุด ไม่ว่าจะเป็นการเที่ยวเล่น การดื่มเหล้า รวมไปถึงการสรวลเสเฮฮา จนลืมไปว่าชีวิตนี้รอคอยคำตอบของชีวิตกันอยู่ มันก็จึงเป็นส่วนหนึ่งของโชคชะตาเฉกเช่นเดียวกัน ไม่ว่าจะเป็นความหมายชีวิต เป้าหมายชีวิต และคุณค่าของชีวิต ทั้งสามสิ่งนี้จะมาเป็นตัวช่วยให้ชีวิตมวลรวมมีทิศทางที่ชัดเจนมากขึ้น.
ทิศทางย่อมสำคัญกว่าความรวดเร็วเสมอ การจะรู้ว่าชีวิตควรจะเดินไปยังทิศทางใด ย่อมสำคัญกว่าความรวดเร็วในการไปถึงที่หมายนั้นอย่างแน่นอน มีผู้คนมากมายกำลังหลงระเริงไปกับความรวดเร็วที่เพิ่มมากยิ่งขึ้น จนลืมสาระอันสำคัญของชีวิตไปว่า ชีวิตนั้นไม่จำเป็นต้องเร่งรีบอะไรมาก ถ้าเรายิ่งเร่งรีบเราก็จะประมาทในการใช้ชีวิตมาก รวมไปถึงการตัดสินใจอะไรก็ไม่ได้ละเอียดถี่ถ้วนมากพอ รวมไปถึงการพิจารณาโดยแยบคายต่อสิ่งที่เจอก็จะบกพร่องไปในที่สุด ทั้งหมดทั้งมวลนี้จึงเป็นสิ่งที่ต้องคำนึงเป็นที่สุด ไม่ว่าจะเป็นการเพิกเฉยต่อสิ่งตรงหน้า เช่น ปัญหาที่พบเจอ ความเครียดที่แก้ไม่ตก และความอยากได้ใคร่มีที่เต็มไปหมด สิ่งเหล่านี้ก็ล้วนแต่เป็นตัวขวางกั้นไม่ให้เจอความหมายอันแท้จริง.
จุดหมายเป็นเพียงแค่ส่วนหนึ่งของชีวิต
หากจุดหมายเป็นเพียงแค่ส่วนหนึ่งของชีวิต เราก็เป็นแค่ส่วนหนึ่งของจุดหมายเท่านั้น ทั้งสองสิ่งย่อมต้องอิงอาศัยซึ่งกันและกัน เมื่อการมีเป้าหมายก็ย่อมทำให้จุดหมายเป็นความจริงง่ายขึ้น การมีชีวิตที่ดีก็ต้องเนื่องด้วยความสุขมวลรวมที่เราได้สร้างชีวิตขึ้นมาเอง ทว่า การหลอมรวมชีวิตก็จะต้องมีปรัชญาในการใช้ชีวิตด้วยเช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นความอดทน ความมีวินัย และการทำต่อเนื่องต่อการทำสิ่ง ๆ หนึ่งในชีวิต เราจะไม่สามารถยืนหยัดต่อสู้ได้ ถ้าเราไม่มุ่งมั่นมากพอ มันก็จะทำให้เราไม่สามารถทำตามสิ่งที่หมุดหมายเอาไว้ได้ กระนั้น การเปลี่ยนแปลงก็ย่อมปรากฏเด่นชัดมากขึ้น แล้วการจะทำให้เป้าหมายสัมฤทธิ์ผลจึงเป็นฐานะที่เป็นไปไม่ได้เลย.
ความสุขในชีวิตก็เป็นสิ่งที่เนื่องด้วยจากความคิด นิสัย และจิตใจของเราต่อเนื่องเป็นสายใยไปเรื่อย ๆ ที่ไม่มีวันสิ้นสุด แล้วเมื่อกระแสมีความแปรเปลี่ยนไป อนาคตก็ย่อมถูกเปลี่ยนแปลงไปตาม เมื่อสิ่งหนึ่งเปลี่ยนอีกสิ่งหนึ่งก็ย่อมถูกเปลี่ยน แล้วการเปลี่ยนแปลงก็ย่อมเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้เลย เราเลยจำเป็นจะต้องเล็งเห็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิต นั่นก็คือเป้าหมายของชีวิต ให้ลองมองไปแค่ว่าจุดหมายในชีวิตเป็นเพียงแค่ส่วนหนึ่งไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิตเรา ถ้าเรามองแบบนี้ได้เราจะเปิดโอกาสให้ตัวเองสามารถล้มเหลวได้ ผิดพลาดได้ และสามารถยอมรับผลต่อเนื่องที่ตามมาในอนาคต ณ วันนี้ให้ลองที่จะฝึกการยิ้มรับว่า วันนี้ก็เป็นเพียงแค่วันหนึ่งที่เราประสบพบเจอบางเหตุการณ์ของสายใยก็เท่านั้นเอง.
ชีวิตเป็นภาพที่ไม่ชัดเจน
ในความหมายที่ชีวิตนั้นมอบให้กับเรามักจะไม่ชัดเจน หน้าที่ของเราคือทำให้มันชัดเจนด้วยการกระทำ แล้วความเคยชินจะเป็นตัวเลือกในชีวิตของเราได้ หากเราต้องการให้ชีวิตมีทิศทางที่คมชัด ไม่ว่าจะฝึกการเป็นคนที่มีนิสัยตรงตามคุณสมบัติที่เราปรารถนาที่จะเป็นไป จึงต้องหาข้อมูลและความรู้จำนวนหนึ่ง พอเรามีความรู้แล้วก็ค่อยนำสิ่งนี้มาเปลี่ยนแปลงให้ทุกอย่างสมบูรณ์ ภาพจากที่ไม่ชัดเจน มันก็จะเริ่มชัดเจนมากยิ่งขึ้น แล้วหลังจากนั้นเราจะมองภาพตรงกับสิ่งที่ชีวิตนั้นเป็นไป แล้วถ้าเราต้องการจะปรับเปลี่ยนตรงจุดใด ก็จะสามารถเริ่มต้นจากปัญหานั้น ๆ ได้เลย การแก้ไขจึงง่ายดายมากขึ้น นิสัยที่เปลี่ยนแปลงไปก็ย่อมทำได้ง่ายกว่าที่เคยเป็น.
ความเคยชินจึงเป็นคำถามที่เราควรตั้งว่า วันนี้เรามีความเคยชินใดที่นำไปซึ่งชีวิตที่สุขสมบูรณ์จริง ๆ รึเปล่า หากเราไม่สามารถทำได้ แล้วมันจะพอเป็นไปได้ไหมที่ชีวิตจะไม่แย่ลงไปกว่าที่เป็นอยู่ใน ณ ปัจจุบัน บางทีการมีพฤติกรรมที่ปรับตัวได้เก่ง ลองเพิ่มความคุ้นชินกับปัญหาชีวิต มันก็จะมีส่วนทำให้มีความสุขได้มากยิ่งขึ้น ความเคยชินนั้น ๆ ก็จะมีส่วนปรับแต่งให้ทุกอย่างสมมาตรมากขึ้นตาม แล้วไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เราก็ต้องเรียนรู้เรื่องของการเปลี่ยนแปลงของธรรมชาติ เพราะธรรมชาติเป็นสิ่งเดียวที่ไม่มีความคงเดิม มันจึงเป็นสิ่งที่ต้องแก้ไขกันอยู่เสมอ ชีวิตจึงเป็นภาพที่ไม่ชัดเจนเพราะมันมีส่วนประกอบมากมายหลอมรวมเข้าด้วยกัน กระนั้น มันก็จึงเป็นหน้าที่ของเราที่ต้องปรับปรุงแก้ไขอย่างไม่มีวันสิ้นสุด.