Description
มีคนมาปรึกษาว่า เราแปลกไหมคะที่รู้สึกไม่ชอบพ่อของตัวเอง แล้วก็ไม่อยากคุยด้วยซ้ำ มันฝังใจเรามาตั้งแต่เด็กเรื่องที่พ่อทะเลาะกับแม่ เกี่ยวกับปัญหามือที่ 3 แถมชอบใช้ความรุนแรงกับครอบครัวไม่เคยฟังใครเลย ตัวเองออกคำสั่งอะไรทุกคนก็ต้องทำตามหมด แล้วก็มีนิสัยชอบเอาแต่ใจ ไปหาเรื่องชาวบ้านด่าคนนั้นทีคนนี้ที มันอาจจะแปลกที่เราไม่ชอบพ่อตัวเอง ถึงเขาจะเป็นคนที่ส่งเสียเราเรียนหนังสือ แต่บางอย่างเราก็พยายามยอมรับแล้ว แต่มันรับไม่ได้จริง ๆ ค่ะ ตอนที่ทำร้ายคนในครอบครัว มันไม่ได้เจ็บแค่กาย แต่มันจำฝังใจไปเลย
– การที่เราประสบพบเจอเหตุการณ์ที่ไม่น่าพึงพอใจ มันไม่ใช่เรื่องแปลกเลยที่เราจะรู้สึกไม่ดีกับเหตุการณ์นั้น
– หากเราลองคิดทวนอีกสักรอบหนึ่ง เราจะพบว่าการไม่ชอบคน ๆ หนึ่งนั้นมันมีหลายสาเหตุ แล้วสาเหตุหลัก ๆ ก็เพราะเราไม่เห็นด้วยกับการกระทำ
– ทุกคนมีฝั่งเป็นของตัวเอง บางทีอาจจะเรียกว่าจุดยืนที่เรายืนอยู่ มันไม่สอดคล้องกับจุดยืนของอีกคน เราเพียงแค่ระลึกรู้ไว้ว่า แต่ละคนมีชีวิตที่แตกต่างกันไป
– จงจดจำไว้ว่า ใครทำอะไรเขาก็ได้รับในสิ่งที่เขาทำอย่างนั้น เราไม่สามารถชอบคนที่เห็นแก่ตัวได้ เหมือนกับเราฝืนให้กระแสน้ำที่ไหลลงสู่ที่ต่ำ กลับให้ย้อนขึ้นไปในที่สูงได้ฉะนั้น
– ทั้งนี้ อะไรที่ไม่ดี เราก็เพียงแค่รับรู้ และไม่ต้องนำมาใส่ใจ อะไรที่ดีก็นำมาปรับปรุงแก้ไข และทำให้มันดีขึ้นต่อชีวิตของเราเอง เรียนรู้ว่าทุกคนไม่สามารถเป็นได้ดังใจเรา แม้แต่ตัวเราเองก็ตาม
