Description
มีคนมาปรึกษาว่า ตอนนี้อายุ 24 ปี มีปัญหากับทางบ้าน เรื่องเงินทองค่ะ ทุก ๆ เดือนตอนเวลาเงินเดือนเราออกตั้งแต่ทำงานมาคือต้องให้ที่บ้านเดือนละ 5,000 บาท ทำแบบนี้มาเรื่อย ๆ มา 1-2 ปีแล้ว ทางบ้านก็มีหนี้สินอยู่ก้อนหนึ่งประมาณ 70,000 กว่าบาทค่ะ ส่วนตัวเราเองก็มีกู้ซื้อบ้านตัวเองไปแล้ว ก็ตั้งใจจะเอาเงินส่วนที่เหลือจากการซื้อบ้านมาให้ทางบ้านปิดหนี้สินที่คงค้างไว้ แต่สรุปแล้วไม่เหลือเงินจากการซื้อบ้านเลย เราก็เลยบอกกับที่บ้านว่าจะไม่ได้ให้เงินแล้วนะ เพราะต้องเอามาจ่ายค่าบ้านของตัวเองเหมือนกัน ส่วนหนี้ตัวนั้นจะหาทางช่วยเอามาใช้หนี้ให้ ตอนนี้ก็คืองงว่าเงินที่เราเอาให้ไปเขาทุก ๆ เดือนมันไม่ทำให้หนี้ลดลงเลยเหรอ โทรหากันคุยกันก็มีแต่ให้หาเงินให้ มีอยู่มาวันหนึ่งก็โทรมาบอกกับเราว่าให้รีบหาเงินให้หน่อย จะเอาตอนนี้เลยซึ่งมันก็เป็นเงินจำนวนไม่น้อย แต่เราก็บอกว่าเราหาให้ไม่ได้ เพราะไม่รู้ว่าจะหาให้จากไหน ที่ไหน เพราะเงินที่เรามีตอนนี้ก็ต้องเอาไปจ่ายหนี้ครั้งก่อน ๆ ที่ยืมมาให้เหมือนกัน เขาก็ตัดบทกับเราว่า มันผิดที่เรากู้ซื้อบ้าน บอกว่าเราไม่ช่วยแล้วก็บอกว่าเราผิดอีก แล้วเราก็เสนอไปว่าเราจะขายของทุกอย่างเพื่อเอาเงินไปให้ แถมให้เงินเท่าไรก็ไม่พอ หนี้สินมันไม่ลดลงเลย เราแค่อยากรู้ว่าเราผิดมากใช่ไหม ที่ต้องการอยากจะมาใช้ชีวิตของตัวเอง พยายามหาทางออกให้กับทางบ้านมาตลอด แต่มันก็ต้องใช้เวลา แต่เขาก็ไม่เข้าใจสิ่งที่เราทำ เราก็อธิบายไปทั้งหมดแล้วแต่ก็ไม่ฟังเราเลย เดี๋ยวก็ให้เราหาเงินมาให้แล้วต้องเอาตอนนี้เท่านั้น พอไม่ให้ก็เหมือนจะว่าแบบตัดเราออกจากครอบครัวไปเลย เพราะไม่ได้ส่งเงินไปให้ แล้วโทษเราตลอดว่าไม่ช่วยเหลือ อยากรู้ว่าต้องวางตัวยังไงต่อไปดีคะ
– เราต้องแยกแยะระหว่างเราทำดีที่สุด กับเราทำตามความคาดหวังของอีกคน ซึ่งมันไม่มีวันบรรจบกันได้จริง
– เมื่อความคาดหวังของอีกคนหนึ่งมีมากกว่า การกระทำของเราแน่นอนว่าการกระทำของเราย่อมไม่มีผลพวงที่ดีขึ้นมาได้เลย
– การทำหน้าที่ลูกที่ดีคือการตอบแทนพระคุณ ตามฐานะที่เราพึงมีเท่านั้น อย่าเตี้ยอุ้มค่อมหรือว่าอย่าฝืนโดยใช่เหตุ เพราะไม่เช่นนั้นจะมีการเงินที่พังพินาศกันหมด
– สังเกตตัวเองให้มาก ๆ เราทำหน้าที่ดีที่สุดไปแล้ว หลังจากนี้เราก็แค่ทำอะไรให้กับตัวเราเองบ้าง อย่าสนใจคำพูดของคนอื่นถึงแม้เขาจะเป็นคนในครอบครัวเราก็ตาม
– รู้จักตัวเองว่าเราคือใคร และเราสามารถทำอะไรได้บ้าง บางคนเข้าคำพังเพยที่ว่ามือไม่พายเอาเท้าราน้ำ ที่ไม่ยอมช่วยให้กำลังใจเราด้วยแถมยังมาว่าซ้ำเติมเราอีก
