ล่าช้า

หนึ่งในปัญหาที่สำคัญของคนส่วนใหญ่คือ สิ่งนั้นที่เรากำลังรอคอย หรือแม้กระทั่งคนที่เราอยากพบหน้า ได้มีการเลื่อนเวลาออกไป บางทีเราก็เป็นคนล่าช้าเอง และบางทีก็อาจจะเป็นเขาที่ล่าช้าเช่นกัน การแก้ปัญหาความล่าช้าเป็นสิ่งที่ทุกคนยังคงครุ่นคิดอยู่เสมอ เพราะไม่มีอะไรห้ามทำให้เวลาหยุดเดินได้ รวมถึงมันอยู่ที่มุมมองว่าสิ่งนั้นล่าช้า เพราะว่าใจเราร้อนไปเองหรือเปล่า ถ้าสมมุติว่าไม่ได้รออยู่ ถ้าไม่เดือดร้อนรวมถึงทุกข์ใจเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ระยะเวลาดังกล่าวจะกลายเป็น ‘ปกติ’ ไปเสียเลย.

พูดถึงระยะเวลาก็อยากจะพูดถึงห้วงของเวลาว่า “การที่จะคิดว่าสิ่งนั้นช้าหรือเร็ว ไม่ได้เกิดจากระยะเวลาเป็นสาเหตุหลักหรอก” แต่กลับกลายเป็น ‘ความรู้สึก’ ของเราเองต่างหาก ที่มักจะรีบเร่งให้ได้ดังใจ จะได้จบ ๆ ไปในแต่ละเรื่องราวของชีวิต ปัญหาจึงไม่ได้เกี่ยวข้องกับเวลา แต่มันเข้ามาโดยตรงที่จิตใจของเราเองนี่แหละ ถ้าเทียบกันแต่ละปัจจัยคือ การรีบเร่งมีจริงไหม และการล่าช้ามีจริงหรือเปล่า การหาคำตอบนั้นจะต้องใช้หลักฟิสิกส์ในการหาคำตอบ แต่ถ้าวัดจากความรู้สึกแล้วเร็วกับช้ามันสำคัญกับชีวิตขนาดนั้นเลยเหรอ.

บางทีเรารอคน ๆ นึงได้เป็นวัน แต่ทำไมอีกคนกลับกลายเป็นว่า เราไม่สามารถรอเขาได้เลยแม้กระทั่ง 1 นาทีก็ตาม ปัญหาอาจจะไม่ได้อยู่ที่เหตุการณ์ แต่เป็นการตั้งใจไว้มากกว่าว่า ‘รอไม่ได้’ กับ ‘รอได้’ แค่นั้นเอง.

ลองจำลองสถานการณ์ขึ้นมาหนึ่งเหตุการณ์ เช่น การปลูกต้นไม้ สมมุติว่าปลูกต้นไม้สองต้น ดินเดียวกัน น้ำเดียวกัน ปุ๋ยเดียวกัน คุณคิดว่า “ต้นไม้ทั้งสองต้นจะเติบโตพร้อมกันไหม เพราะเหตุใด” คำตอบที่มีอยู่ในใจทุกคนก็คือ “ไม่ได้โตพร้อมกันอย่างแน่นอน” จริง ๆ เพราะคำตอบนี้มันเป็นแบบนั้นแหละ เราไม่สามารถคาดการณ์ได้ว่า ต้นไม้ทั้งสองต้นนี้จะโตพร้อมกันก็เพราะว่า เราไม่รู้ว่าอะไรที่ทำให้ต้นไม้โตจริง ๆ ยังไงล่ะ มันมีปัจจัยที่ควบคุมไม่ได้อีก เช่น แมลง ลมพายุ และอื่น ๆ เต็มไปหมด.

บางทีแล้วคำว่าล่าช้า อาจจะไม่ใช่ก็ได้ แต่มีเหตุปัจจัยอื่นที่ไม่สามารถรับรู้ได้ เป็นเหตุให้สิ่งนั้นถูก ‘เลื่อน’ ออกไป แต่มันก็ยังคงสามารถดำเนินต่อไปได้ แค่ยังไม่ถึงเวลาที่จะรับรู้ว่าสิ่งนั้นได้ปรากฏเห็นแล้ว การที่รับรู้ว่าสิ่งนั้นมาถึงแล้ว สรุปรวมว่าเป็นอารมณ์ที่น่าปรารถนา และอารมณ์ที่ไม่น่าปรารถนา ถ้าใจเราอยากให้เร็วแล้วได้เร็ว ใจก็เป็นสุข แต่ถ้าใจเราอยากให้เร็วแล้วได้ช้า ใจก็เป็นทุกข์ อยู่ที่ตั้งค่าความรู้สึกเอาไว้นั่นแล.

จะช้าหรือเร็วไม่ใช่เรื่องของเวลา แต่เป็นเรื่องของความอดทนรอได้หรือไม่

ศุภกิตติ์ กิติมหาคุณ