ชีวิตที่สมบูรณ์แบบ จะปราศจากการนอนหลับไปไม่ได้เลย เพียงเพราะการนอนหลับเป็นความจำเป็นของร่างกาย มิใช่มันคือทางเลือกของชีวิต แต่มันคือสิ่งที่สำคัญมากที่สุด ถ้าเราเรียนรู้ที่จะจัดการเวลาเพื่อเพิ่มการนอนหลับให้เพียงพอ มันก็จะช่วยให้ทุกสิ่งดีขึ้น ไม่ว่าจะเป็นสุขภาพจิต หรือสุขภาพกาย ก็จะโน้มเอียงไปยังจุดที่ชีวิตนี้มิอาจหวนย้อนคืนกลับมาได้ ถ้าหากเราละเลยสิ่งเหล่านี้ไปเลย.
เราไม่สามารถกักเก็บ หรือสำรองการนอนหลับไปอีกวันได้ วันนี้คือวันนี้ ความเหน็ดเหนื่อยอ่อนล้าในแต่ละวัน และปัญหาในแต่ละค่ำคืนมันจะบอกกับเราได้ว่า มันเป็นเพียงแค่อุดมคติ ที่อาจจะไม่มีวันเป็นไปได้จริง ความรู้สึกว่าเราควรจะนอนหลับกี่ชั่วโมง ทั้งหมดก็จะขึ้นอยู่กับร่างกาย สรีระ รวมไปถึงพันธุกรรมของเราด้วยเช่นกัน.
ผลกระทบของการไม่นอนให้ตรงเวลา ก็ย่อมทำให้ระบบร่างกายเกิดสภาวะขาดสมดุลไป แล้วโรคภัยไข้เจ็บก็ย่อมเป็นผลต่อเนื่องตามกันไป ถ้าชีวิตของเราขาดภูมิคุ้มกัน มันก็จะทำให้ปัญหาในชีวิตจะเกิดขึ้นมามากยิ่งขึ้น แล้วมิหนำซ้ำมันก็ยังทำให้ชีวิตของเรา ไม่สามารถดำเนินไปอย่างสะดวกราบรื่นอย่างสิ่งที่มันควรจะเป็น การแก้ไขจึงไม่ใช่สิ่งที่ยาก นั่นคือนอนหลับให้เพียงพอ แล้วก็ลดความเครียดด้วยการปล่อยวางที่ใจ.
เหมือนว่าการนอนไม่หลับก็เป็นอีกส่วนที่สำคัญ ทางออกของปัญหานี้อาจจะไม่ใช่การรับประทานยานอนหลับ แต่มันอาจจะหมายถึงเราต้องฝึกสติในชีวิตประจำวัน แล้วก็ลองนั่งสมาธิกำหนดลมหายใจเข้าออก ก็จะมีโอกาสช่วยให้ร่างกายคลายเครียดได้ แม้กระทั่งการทำกิจกรรมที่ก่อให้เกิดความสบายใจ หรือสบายกายต่าง ๆ ก็มีส่วนทำให้การนอนหลับดีขึ้น เช่น ฟังเสียงดนตรีที่มีจังหวะเบาสบาย ฟังเสียงต้นไม้ใบหญ้าบ้างก็ย่อมดี.
ความสุขของชีวิตจะเนื่องด้วยเวลาที่เราใช้ไปกับอะไร อย่างน้อยวันนึงมี 24 ชั่วโมงก็ควรนอนอย่างน้อย ๆ 6-8 ชั่วโมงก็ยังดี เวลาเหล่านี้ไม่ใช่ว่าจะเสียผลประโยชน์ไปเปล่า ๆ หรือไม่ได้อะไรกลับมาแต่อย่างใด แต่มันกลับกลายเป็นได้พลังชีวิตเพิ่มขึ้น และก็ทำให้เรากระปรี้กระเปร่าในทุกวัน ของแถมในการนอนหลับมันคือพละกำลังที่จะต่อสู้กับสิ่งที่เรารัก รวมไปถึงอุปสรรคในแต่ละวันด้วยเช่นกัน.
การนอนหลับเป็นความจำเป็น อย่าคิดว่ามันคือสิ่งที่เป็นตัวเลือกของชีวิต
ศุภกิตติ์ กิติมหาคุณ