การฝึกฝนที่จะรักตัวเองให้เป็น

การฝึกฝนที่จะรักตัวเองให้เป็น

♋ ราศีกรกฎ สำหรับคนเกิดวันที่ 24 มิถุนายน – 23 กรกฎาคม (และการผูกดวงลัคนาเกิด)

1. ภายนอก (Nine of Cups)

บางทีการที่คนอื่นมองคุณว่าคุณเป็นคนไม่ทุกข์ร้อนอะไร แถมยังสุขสบายดีก็เป็นสิ่งที่ดีแล้วนะ เราไม่จำเป็นต้องไปแสดงว่าเราบกพร่องใด ๆ ให้ใครเห็นหนิเนอะ ความรู้สึกอิ่มอกอิ่มใจนี่แหละเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด แต่มันก็ควรจะเริ่มที่ใจคุณมากกว่านะ หรือว่ามองอีกนัยหนึ่ง การที่มีคนมองคุณมีความสุขมากเกินความเป็นจริงก็จะทำให้คุณค่อนข้างถูกกดดัน แต่ทุกคนเวลามองคนอื่นก็มักจะมองในแง่ดีมากกว่าเสียเป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว ซึ่งคุณก็ไม่จำเป็นต้องเอาแก่นสารกับคนอื่นมากนัก.

เพียงแต่รู้เท่าทันมันเท่านั้นเองว่า ความสุขที่แท้จริงเริ่มจากภายใน ไม่ควรไปหาสิ่งอื่นนอกตัวมากนั้น สุขแบบอัตภาพนี่แหละ สุขที่จีรังสุดละ แล้วการที่คุณนิ่งเฉยมากเกินไปก็อาจจะทำให้คนอื่นไม่สามารถเดาใจคุณออกได้ด้วย คุณควรจะพูดไปบ้างในสิ่งที่ควรพูด และระบายความในใจบ้างเป็นครั้งคราว เพราะการแสดงออกมาบ้างก็จะทำให้คนรอบข้างคุณ เข้าใจคุณมากขึ้นกว่าเดิม.

2. ภายใน (Six of Swords)

แล้วมันจะผ่านไป ทุกสิ่งล้วนแต่เป็นของชั่วคราวทั้งสิ้น การระลึกรู้แบบนี้อยู่เนือง ๆ จะทำให้คุณไม่ต้องแบกทุกข์ แบกโศกไปมากนัก ถึงแม้คุณจะเดินทางข้ามแม่น้ำ ข้ามทะเลมาไกลแสนไกล แต่คุณกลับไม่เคยรู้สึก เบาสบาย หรือปลอดโปร่งใจจริง ๆ สักครั้งเดียว เพราะในใจคุณนั้นไม่เคยปล่อยวางสิ่งใดเลย ภายนอกซึ่งมีความสุขแตกต่างจากภายในโดยสิ้นเชิง สิ่งที่คุณคิดอยู่ทุกวันคือ เมื่อไหร่ฉันจะมีความสุขเสียที เบื่อเหตุการณ์เดิม ๆ ซ้ำไปซ้ำมา จำเจแบบนี้น่าเบื่อมาก.

ถ้าคุณกำลังคิดแบบนี้อยู่ขอให้คุณลองคิดใหม่ ทำใหม่ดูนะ เพราะในความเป็นจริงแล้วไม่มีอะไรที่น่าเบื่อ หรือน่ายินดีเลยสักอย่างเดียว ถ้าคุณไม่สามารถอยู่แบบใช้ชีวิตประจำวันได้อย่างมีความสุขจริง ๆ ต่อให้คุณไปอยู่ดินแดนมหัศจรรย์ คุณก็จะไม่สามารถมีความสุขได้หรอก เพราะสุขมันอยู่ที่การยอมรับความจริง และเดินหน้าต่อไปเท่านั้นเอง บางทีเวลาอาจจะเป็นตัวแปรสำคัญ แต่เชื่อเถอะ สิ่งที่สำคัญสุดคือตัวของคุณเอง.

3. สิ่งที่ควรแก้ไข (Seven of Cups)

ความฝันมักจำนำพาสิ่งที่ยั่วยวนมา แต่ความจริงมักจะนำสิ่งที่ตระการตาเสมอ ถ้าใฝ่ฝันในสิ่งที่ดีก็จะนำพาไปสู่ผลลัพธ์ที่ดีตาม แต่ถ้าใฝ่ฝันสิ่งที่ไม่ดีก็จะนำพาไปสู่ผลลัพธ์ที่ไม่ดีอย่างแน่นอน ให้คุณลองเลือกสักความฝันหนึ่งพอ ไม่จำเป็นต้องฝันเยอะ ชีวิตนี้สั้นนัก ฝันอย่างเดียวก็เกินพอแล้ว เพราะบางคนอย่าว่าแต่ฝันเลย ไม่มีเวลาให้ฝันเสียด้วยซ้ำ ในเมื่อคุณมีโอกาสที่จะฝัน ก็จงอย่าฝันอะไรมากล้นจนเกินไป จงฝันสิ่งเดียว แล้วทุ่มเททั้งแรงกาย แรงใจ ลงไปที่ความฝันนั้น.

ทว่า ทุกความฝันย่อมเป็นจริงได้ เพราะสิ่งที่จะแตกต่างระหว่างความฝันกับความจริงคือ ‘การกระทำ’ แค่นั้นเอง ถ้าคุณยังเลือกที่จะฝันอยู่ จงลดละเลิกซะเถอะ เพราะมันทำให้คุณติดอยู่ในภาพมายานี้ แล้วยากที่จะออกมาได้ บ่วงอารมณ์ติดข้องต้องการมันมากนัก ในเมื่อคุณมีความต้องการมากเพียงนี้ มันอาจจะแปลว่าคุณยังไม่เคยพอกับอะไรสักอย่างจริง ๆ.

4. สิ่งที่ควรพัฒนา (Eight of Swords)

หนทางที่แท้จริง คือการค้นหาตัวตนที่แท้จริง ถ้าคุณยังมืดแปดด้าน ในสิ่งที่คุณควรทำคือ มองไปรอบ ๆ ตัวคุณ ว่าคุณยังมีสิ่งได้ให้พึ่งพาได้หรือไม่ ถ้าไม่มีแล้วสิ่งที่ควรจะพึ่งพาที่สุดคือ ‘ตัวของคุณเอง’ ดั่งคำกล่าวที่ว่า ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน ตนที่ฝึกดีแล้วนำสุขมาให้ ตราบใดที่เรายังมีตัวเรา เราก็ยังมีหวังในชีวิตอยู่จริงไหม คุณควรพัฒนาทัศนคติเชิงบวกของคุณให้มาก ๆ เพราะ ณ ขณะนี้ มรสุมในชีวิตคุณอาจจะเกี่ยวข้องกับโรคซึมเศร้าเสียด้วยซ้ำ การหาหนทางแก้ไขนั้นไม่ยาก เพียงแต่คุณจะฟังหรือไม่แค่นั้น.

คำว่าไม่มีใครเข้าใจคุณเลย ก็ลดความคิดนี้ลงไปเสียบ้าง เพราะมันไม่มีใครเข้าใจคุณเท่าตัวคุณเองหรอก มีสติในการคิดให้มาก ๆ ระวังที่สุดคือระวังความคิดในแง่ลบ เพราะไม่มีปัญหาไหนที่ไม่มีทางออก ทุกปัญหาย่อมมีทางออกเสมอ มันอยู่ที่คุณจะเปิดตาที่จะมองดูมันบ้างไหม เปิดใจ เปิดความคิด เปิดความรู้สึก แล้วคุณจะเจอทางออกที่งดงามเอง.

5. บทสรุป (Death)

การข้ามผ่านความตายนั้นเป็นสิ่งที่ยาก แต่สิ่งที่ยากกว่าการตาย คือการที่จะข้ามผ่านคำว่า ‘เกิดมาทำไม’ คุณอยู่ในภาวะที่มืดมนจริง ๆ ด้วย บทสรุปในชีวิตคุณนั้นไม่มีใครออกแบบให้คุณเลย ก็มีแต่ตัวของคุณเองนี่แหละที่เป็นคนออกแบบมันเองมากับมือ ชีวิตทั้งชีวิตนี้ ไม่ว่าจะเป็นสิ่งที่คุณ เจอ รู้สึก หรือนึกคิดใด ๆ ก็ตาม ล้วนมาจาก ‘เหตุ’ ทั้งสิ้น ไม่มีแม้แต่สิ่งเดียวเลยที่คุณไม่เคยได้ทำมาแล้วจะมาเกิดกับคุณ.

จงระลึกไว้เสมอว่า ความตาย ไม่ใช่ทางออก เพราะทุกคนล้วนต้องตายกันทั้งสิ้น ไม่มีสิ่งใดจะหยุดยั้งการตายของเราไปได้ จะตายวันนี้ หรือวันหน้าก็ไม่ใช่ประเด็นที่ควรจะถกเถียงกัน แต่สิ่งที่ควรถามในทุกวันคือ “ทำไมสัตว์ทุกตัวถึงกลัวตายกันล่ะ เราก็เป็นสัตว์แต่ทำไมถึงคิดอยากตาย” คำถามนี้จะสะท้อนอนาคตอันแจ่มใสของคุณ ความจริงคือเรามี ‘ความทรงจำ’ และตัวนี้แหละคือประเด็น สัตว์อื่นทุกข์ไหม ต้องตอบว่าทุกข์เหมือนกัน แต่เรามีอดีตที่จำได้ยาวนานกว่าสัตว์อื่น เรียกง่าย ๆ ว่าทุกข์ได้ยาวนานมาก ๆ จึงทนทุกข์ต่อไปไม่ไหว แล้วจงรักตัวเองให้มาก มากกว่ารักตัวเองคือ อยู่อย่างมีเป้าหมาย.