ในเมื่อชีวิตมีความหลากหลาย แวะเวียนเข้ามาทำให้เรารู้สึกดีบ้างแย่บ้าง แต่มีอีกสิ่งหนึ่งที่เราละเลยมันเสมอก็คือตะกอนในจิตใจ ยิ่งเราสะสมสิ่งที่ดีมากก็จะกลายเป็นตะกอน หรือกลับกันถ้าเราสะสมสิ่งที่ไม่ดีมากก็จะกลายเป็นตะกอนเช่นเดียวกัน สะสมสิ่งใดก็ยอมตกเป็นตะกอนสิ่งนั้น ฉะนั้นมันก็ขึ้นอยู่กับเราว่า เราจะทำให้ชีวิตเราเป็นไปทางไหน.
การสะสมสิ่งต่าง ๆ มันมีจริง ๆ ด้วยเหรอ ในเมื่อเราไม่รู้ว่ามีการสะสมไหม และเราจะจัดการสิ่งที่สะสมได้อย่างไร มันทำให้เรารู้สึกว่าเราไม่ควรที่จะเพิกเฉยกับมันเพราะยิ่งเพิกเฉย ก็จะยิ่งห่างไกลจากความรู้สึกที่ดี และในความหมายก็ย่อมมีหลายนัยด้วยกัน อย่างแรกเลยคือ ทำเหตุที่ดีก็ย่อมได้รับผลที่ดี และอย่างที่สองก็คือความขุ่นมัวของจิตใจละคลายได้ด้วยการไม่ทำสิ่งนั้นเพิ่มขึ้นไปอีก รวมถึงไม่ควรให้สิ่งใดมากระทบให้ตะกอนมันกระเพื่อมขึ้นมา สิ่งแรกเลยที่เราควรจะต้องคำนึงถึงคือถ้าอยากมีอะไรดี ๆ เกิดขึ้นในชีวิต คุณจะต้องเริ่มทำมันตั้งแต่ตอนนี้ อย่ามัวรีรอเวลาหาฤกษ์งามยามดี เพราะวันนี้ย่อมเป็นวันที่ดีที่สุด ที่ทำให้เราได้เริ่มในการใช้ชีวิต.
บางทีการที่เราไม่สามารถแยกความคิดในตัวเราเองได้มันจะทำให้เราไม่สามารถรู้ได้เลยว่า เรากำลังสะสมอะไรอยู่ การฝึกสติจะเป็นตัวช่วยอย่างหนึ่ง การรู้จักตัวเองก็จะเป็นส่วนที่ทำให้เรารู้ว่าเราไม่ควรเติมอะไรลงไปเพิ่มขึ้นมาอีก อย่างเช่น การที่เราได้ตระหนักรู้ว่า เราชอบมีความโกรธอยู่บ่อยครั้งสิ่งที่ไม่ควรเติมมันเข้าไปอีกคือ การทำตามอารมณ์โดยส่วนเดียวจึงทำให้ขาดการยับยั้งชั่งใจ แบบนี้ตะกอนมันจะยิ่งขึ้นมาทำให้ความโกรธจะทวีคูณขึ้นไปอีก เพราะนิสัยเดิมคือเป็นคนที่ชอบโกรธอยู่แล้วเป็นประจำ ก็ในเมื่อจิตใจเรานั้นแปรปรวนเหมือนสายน้ำที่มีมรสุมเข้ามาหาตลอดไม่เว้นแต่ละวัน.
อุปสรรคในชีวิตก็ล้วนแต่มาบอกและสอนว่า เราควรจะตั้งมั่นให้มากกว่านี้นะ ไม่เช่นนั้นมันก็ทำให้จิตใจนั้นแส่ส่าย คุณอยากจะมีความสุขในชีวิตก็จงสร้างสิ่งที่ดี เพื่อให้เวลาที่เราประสบความทุกข์ เป็นเหตุให้หมดหนทางสู้แล้ว ไอตะกอนในจิตใจมันจะมาช่วยคุณ เพราะคุณสะสมแต่สิ่งที่ดี หรือต่อให้แม้เหตุการณ์ในชีวิตจะเลวร้ายเพียงใดขอให้มี ความคิดดี ๆ เข้ามาเสริมสักหน่อย ก็จะทำให้เรารู้สึกว่าชีวิตเราเต็มเปี่ยมมากขึ้นไปอีก.
เราจะไม่รู้สึกว่าพร่องเลยแม้แต่น้อย เพราะความอิ่มเอิบใจแผ่ซ่านไปทั้งจิตใจ ยิ่งคุณคิดมาก คิดวนเวียน นั่นแหละจะเป็นเหตุให้ไม่สามารถหลุดออกจากวังวนนั้นได้ ตะกอนที่ได้สะสมมาดีแล้ว มีแต่การคิดวนเวียนก็จะทำหน้าที่ปะทุขึ้นมา และก็ดำเนินต่อไปในแต่ละวัน สุขบ้างทุกข์บ้างนี่คือชีวิต ไม่ใช่จะเอาแต่สุขอย่างเดียว ถ้าเรารู้ว่าหนทางใดที่จะละคลายตะกอนได้อย่างไร นั่นแหละคือหนทางของความสุขที่แท้จริง.
สร้างตะกอนในจิตใจให้ดีไว้เถิด มันจะเป็นที่พึ่งให้เราในยามยาก
ศุภกิตติ์ กิติมหาคุณ