Description
มีคนมาปรึกษาว่า ขอระบายอะไรหน่อยได้ไหมอะ หนูติดสัมภาษณ์มหาวิทยาลัยมหิดล แต่เป็นของอำนาจเจริญ แต่ไปสัมภาษณ์ที่ศาลายาได้ แต่ได้สัมภาษณ์เป็นวิดีโอคอลคือ ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่ามีแบบนี้ด้วย เพิ่งรู้วันไปถึงเลยและพอเข้าไปห้องเราตันมาก ๆ ไม่ค่อยกล้าตอบอะไรอาจารย์เลยอะ ก่อนหน้าวันที่ไปก็คือซ้อมแบบสุด ๆ ว่าจะตอบอะไรหาข้อมูลคณะของตัวเองอย่างเต็มที่ เข้าไปเขาถามอะไรมาก็ได้แต่ตอบกลับ พูดกลับเยอะไม่ได้เลย เพราะไม่รู้อาจารย์แต่ละคนจะพูดตอนไหน เพราะมันเป็นวิดีโอคอล เขาจะเอากล้องไปทางตัวเองทีละคน ตอนที่คนไหนพูดแล้วก็ไม่กล้าพูดแทรก ในใจคือจะพูดเยอะมากแต่พูดไม่ได้กลัวเขาจะไม่ได้ยินบ้าง ตอนออกจากห้องก็ได้แต่ด่าตัวเองว่า ทำไม่ดีพออุตส่าห์ได้โอกาสติดมหาวิทยาลัยที่ฝันมาตั้งแต่เด็กแล้วอะ แต่กลับไม่สามารถคว้าไว้ได้ เราก็ต้องรอลุ้นวันที่ 30 ว่าเขาจะให้โอกาสไหม ถึงจะเป็นไปได้ก็แค่ 1% ก็เถอะ พยายามให้เพื่อนหาเรื่องตลก ๆ คุย เวลาอยู่กับเพื่อนก็ช่วยได้นิดนึง แต่พอหายขำก็กลับมาเครียดอีก มันลืมความผิดพลาดตัวเองไม่ได้จริง ๆ อยากทำให้แม่กับป๊าภูมิใจด้วย เราก็ติดมหาวิทยาลัยมหิดลนะ แต่ถึงจะมีอีก 3-4 รอบก็เถอะก็กลัวตัวเองจะทำไม่ได้ เพราะไม่เก่งภาษาอังกฤษ ถึงว่าคณะนี้จะไม่เน้นภาษาอังกฤษก็ตาม แต่ยังไงมันก็ต้องเรียนอยู่แล้วเป็นเรื่องปกติ และก็กลัวจะทำคะแนน 9 วิชาสามัญได้ไม่ดีพอ จะอ่านหนังสือหรือทำข้อสอบติว ก็จะคิดถึงแต่เรื่องวันนั้น อยากจะลืมวันไปสัมภาษณ์ของตัวเองที่ทำไม่ดีพอให้เหมือนกับตอนซ้อม ในพอร์ตมีให้บรรยายก็ไม่น้อยแต่กลับไม่ค่อยพูดอะไรเลย บางทีก็อยากตายแล้วเกิดใหม่ไปเลย เคยคิดว่าถ้าเป็นคนเกาหลีหรือญี่ปุนคงกล้าฆ่าตัวตายไปแล้วเพราะตัวเองทำไม่ดีพอ
– การระบายในครั้งนี้เป็นประโยชน์แก่มวลมนุษย์อย่างมาก เพราะมีคนหลายคนกำลังติดกับดักความล้มเหลว และคิดว่านี่คือจุดจบของชีวิตแล้ว
– ทุกครั้งที่เราใช้ชีวิต หากเรามัวแต่คาดหวังเอาไว้ 100% และไม่เผื่อใจเอาไว้เลย ปัญหาในชีวิตจะเกิดขึ้นอย่าง 100% เพราะไม่มีอะไรที่ 100%
– การมานั่งโทษตัวเองจึงเป็นการที่จะทำให้ตัวเองติดอยู่ในอารมณ์อันเศร้าหมอง ไม่ได้ยกจิตใจขึ้นมา แถมเรายังพลาดโอกาสในอนาคตอีกหลายอย่างด้วย
– พ่อและแม่จะภูมิใจในตัวลูก ไม่ใช่เพียงเพราะเราสอบติดมหาวิทยาลัยดัง ๆ ที่มีชื่อเสียงเพียงอย่างเดียว แต่เราจะต้องประกอบสัมมาอาชีพด้วยนั่นเป็นสิ่งที่สำคัญกว่า
– การคิดว่าประเทศอื่นฆ่าตัวตายง่ายกว่าประเทศเรา นั่นไม่ใช่เหตุผลที่แท้จริง การตายไม่ช่วยอะไรมีแต่จะทำให้เนิ่นช้าเข้าไปใหญ่ การตายจึงไม่ใช่ทางออกแต่เป็นทางตัน
