เพชร

ถ้าถามว่าสิ่งใดมีค่ามากที่สุดในโลก ที่สามารถจับต้องได้และเป็นที่ต้องการของคนเกือบทุกชนชั้น ก็ต้องตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า เพชร เพราะเพชรมีค่าด้วยตัวของมันเอง สิ่งที่มีค่าล้วนแต่เกิดจากสิ่งที่เราให้ค่าบ้าง หรือสิ่งนั้นมีค่าด้วยตัวของมันเองบ้าง ไม่ว่าเราต้องการอะไรในชีวิต เราก็ล้วนต้องการเป็นของที่มีมูลค่าและคุณค่าสืบไป.

หากมองอีกมุมหนึ่ง ชีวิตเราจะเป็นเพชรได้ เราก็จำเป็นต้องเป็นถ่านก่อน เพราะถ่านหรือคาร์บอน คือธาตุต้นกำเนิดของเพชร และถ้าหากต้องการให้คาร์บอนกลายเป็นเพชรก็ต้องผ่านความร้อนอย่างมหาศาล ซึ่งใต้พิภพก็ย่อมมีความร้อนมากกว่าพื้นดินปกติอยู่แล้ว ชีวิตก็เปรียบเหมือนกับเพชรที่จำเป็นต้องเริ่มต้นจากศูนย์ สร้างเนื้อสร้างตัวจนกลายเป็นมีเงินมีทอง หรือมีความสุขมากขึ้น แล้วสักวันหนึ่งจากที่เราเป็นถ่านก็ย่อมกลายเป็นเพชรไปโดยปริยาย.

แล้วการที่เราจะเป็นเพชรได้นั้น ก็จะมีหลายระดับด้วยกัน ซึ่งบางทีก็เป็นเพชรน้ำหนึ่ง เพชรที่มีสีสันหลากหลาย มีความละเอียดลออที่แตกต่างกันไป ซึ่งก็จะเหมือนกับคนเราที่มีคุณสมบัติเฉพาะที่หลากหลาย บ้างก็สะสมมาด้านนั้น บ้างก็สะสมมาด้านนี้ แล้วความไม่เหมือนกันก็ย่อมก่อให้เกิดความรู้สึกที่ยากที่จะบอกได้.

ประเด็นที่ต้องการจะสื่อจริง ๆ ไม่ใช่เพียงแต่เราจะเป็นเพชรได้อย่างไร แต่ทว่าเราจะเป็นเพชรกันได้เพราะอะไรกันแน่ คำว่าเพชรในตมก็เปรียบเสมือนคนที่มีดี แต่ไม่อวดดี เราไม่จำเป็นต้องบอกให้ใครรู้ว่าเรามีดีอะไรบ้าง แสดงออกเท่าที่ควร เป็นคนที่พูดออกไปแล้วก็ทำอย่างนั้น มีสัจจะวาจา ไม่กลับกลอกปลิ้นปล้อนไปมาเหมือนคนไม่มีแก่นสาร คำว่าเพชรในตม เป็นคุณสมบัติที่หาได้ยากยิ่งในยุคสมัยนี้ แล้วการจะไปตามหาก็คงจะไม่สามารถทำได้โดยง่าย หากเราจำเป็นจะต้องรู้ว่าความดีคืออะไร.

ความดี คือ สิ่งที่จะทำให้จิตใจและร่างกาย ยืนหยัดต่อสู้กับอุปสรรคนานาประการได้ ไม่ใช่เป็นเพียงแค่ความดีที่จะมีคุณประโยชน์ แต่มันเป็นสิ่งที่มูลค่า และคุณค่าอย่างแท้จริง เพชรกับความดี คือสิ่งเดียวกัน หากต้องการเป็นเพชร จงผ่านอุปสรรคไปให้ได้ เพราะความดีไม่ใช่จะทำได้โดยง่าย คนดีเป็นคนที่จะต้องเจอมรสุมชีวิตไม่แพ้ไปกว่าคนที่ต้องฝึกบารมี ปัญหาจะเป็นเพียงแค่ธุลี ถ้าเราแข็งแกร่งดังเพชรแล้วไซร้.

เพชรในตม คือ คุณสมบัติของบุคคลที่หาได้ยากยิ่งในโลก จงเป็นคนที่รู้จักอดทนอดกลั้นในยามจำเป็น และรู้จักปล่อยวางในขณะที่ทำอย่างเต็มที่ไปแล้ว

ศุภกิตติ์ กิติมหาคุณ