แม้ว่าเราจะไม่มีทางรู้ว่าหนทางที่เราเลือกเดินในวันนี้ มันจะบ่ายหน้าไปยังทิศทางใด แต่ที่เรารู้ชัดก็คือวันนี้ที่เราตัดสินใจเลือกเดิน ไม่ว่ามันจะดีหรือแย่สักเพียงใด หน้าที่เราก็คือเรียนรู้ที่จะปรับตัวตามสิ่งที่เราหมุดหมายเอาไว้ เช่น ถ้าเราต้องการจะประสบความสำเร็จในชีวิตทางหน้าที่การงาน เราก็ควรจะออกแบบชีวิตให้เป็นไปตามสิ่งนั้น ๆ เอาไว้ให้ได้มากที่สุด พยายามเสาะแสวงหาข้อมูลประกอบการตัดสินใจในการเลือกทางเดินด้วยเสมอ.
ชีวิตของปัจเจกชนนั้นแตกต่างกัน แต่ก็จะมีจุดเชื่อมโยงที่คล้ายคลึงกันนั่นก็คือ เราต้องการเป็นที่ยอมรับของบุคคลรอบข้างของเรา หากเราได้รับการยอมรับจากครอบครัว เราก็จะขยับไปเป็นขั้นปรารถนาเพื่อเป็นที่ยอมรับจากคนในสังคมต่อไป ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เราก็จำเป็นจะต้องรู้จักตัวเองให้มากที่สุด ระลึกรู้ว่าคนที่ควรยอมรับมากที่สุดก็คือตัวของเราเอง มิใช่คนรอบข้างเราเลย.
หนทางแม้ว่าจะมีมากมายหลากหลายทิศ แต่หนทางที่เราจะตัดสินใจเลือกเดินก็คงมีแค่หนทางเดียว หน้าที่เราคือรู้ให้ชัดว่าหนทางที่เราเลือกนี้ กำลังเดินทางไปยังที่หมายจริง ๆ รึเปล่า การสอบทานวิถีทางเดินก็ยังต้องทำอยู่เนือง ๆ สอบถามผู้รู้ ว่าเราจะแน่ใจได้อย่างไรว่าการเดินทางในครั้งนี้มันทำให้เราสำเร็จลุล่วงไปได้ นั่นจึงเป็นความท้าทายอย่างยิ่งสำหรับคนที่ยังไม่มั่นใจว่าหนทางที่เลือกเดินนี้ จะเป็นไปเพื่อความสุขสงบอย่างแท้จริงไหม.
กรอบการกระทำของตัวเองให้ชัดเจนมากที่สุด อนาคตจะเกิดจากปัจจุบันนี้เป็นสาเหตุหลัก ประกอบกับปัจจัยรองที่เป็นคุณสมบัติเพื่อทำให้อนาคตเป็นที่แน่นอนมากขึ้น เพื่อย้ำเตือนว่าจะปรากฏเด่นชัดขึ้น หากว่าวันนี้เรายังไม่รู้ชัด เราก็ต้องหาข้อมูลและสั่งสมความรู้ให้มากที่สุด เพราะการเลือกทางเดินของชีวิตมันก็จะมีส่วนที่มีผลกระทบมาก กับส่วนที่มีผลกระทบน้อย มันขึ้นอยู่กับเราว่าเราจะเรียนรู้จากประสบการณ์ในอดีตได้มากน้อยเพียงใด.
มีสติอยู่กับปัจจุบันขณะ จดจ่อกับหนทางเดินของตัวเราเอง ใส่ใจทางเดินที่เรากำลังจะก้าวเท้าเดินไป อย่าไปสนใจสิ่งที่คนอื่นบอกเรา ว่าให้เราเดินทางไหน คำว่ารู้อย่างนี้ หรือคำว่าเสียดายที่ไม่ทำแบบนั้นแบบนี้ จึงมิใช่ฐานะของตัวเราเองเลย ทุกคนจึงมีชีวิตที่แตกต่างกัน แต่เราก็ย่อมมีความคล้ายคลึงกัน นั่นก็คือเราต้องการอยากเป็นคนที่ตัดสินใจเลือกทางเดินของตัวเอง ยอมรับการตัดสินใจเลือกด้วยความเคารพ มองชีวิตของผู้อื่นด้วยสายตาของความเข้าใจ เพราะทุกคนแตกต่างเราจึงต้องถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน.
ไม่มีหนทางใดจะสลักสำคัญไปกว่า หนทางที่เราตั้งใจมั่นว่าจะเลือกเดินทาง ๆ นี้
ศุภกิตติ์ กิติมหาคุณ