โลกใบนี้ยังมีอะไรอีกมากมายที่เหนือธรรมชาติ เช่น สิ่งที่เรามองไม่เห็นบ้าง หรือสิ่งที่เหลือวิสัยบ้าง แล้วชีวิตก็ยังมีอะไรอีกมากมายที่เรายังไม่รู้ว่า มันจะยังเป็นอย่างที่เราเคยมองมันรึเปล่า เพราะบางทีมันก็อาจจะมีบางสิ่งบางอย่างที่ทำให้ชีวิตของเราพลิกผันไป แถมเราก็ยังไม่รู้ว่าสิ่งใดสิ่งหนึ่งเกิดขึ้นมา มันเป็นเพราะอะไรกันแน่.
ถ้าเราตั้งคำถามว่าการดูดวงจะเป็นสิ่งที่ทำให้ชีวิตของเราดีขึ้นได้จริงไหม หรือว่าโชคชะตามันสามารถตรวจดูได้ด้วยจริงหรือ ทำไมการดูดวงชะตาจึงเป็นที่นิยมในยุคสมัยนี้กันมาก บางคนมิหนำซ้ำยังดูสีเสื้อ สีรถ รวมไปถึงเลขมงคลต่าง ๆ ในชีวิตประจำวันของเรา ปัญหาของผู้คนในยุคสมัยนี้อาจจะเป็นเรื่องของการขาดที่พึ่งทางใจ ขาดความมั่นใจในการตัดสินใจเหตุการณ์สำคัญของชีวิต และขาดการตระหนักรู้เชิงกว้างว่า ตัวเราควรจะไปอยู่ตรงจุดไหนของโลกใบนี้.
แสดงว่าปัญหาของสิ่งที่เหนือธรรมชาติ เช่น เรื่องดวงดาวกำหนดชีวิตของเราหรือไม่ หรือว่าผีมีจริงรึเปล่า เวรกรรม รวมไปถึงการเวียนว่ายตายเกิดนี้มันคือสิ่งที่มีจริง ๆ เหรอ กลับกลายเป็นสิ่งที่ไหลรวมไปอยู่ในผลลัพธ์เดียวกัน นั่นก็คือทุกสิ่งล้วนเกิดแต่เหตุ และดับไปเพราะเหตุ ๆ นั้นทั้งหมดทั้งสิ้น บางสิ่งเราอาจจะมองว่ามันเหนือธรรมชาติ แต่จริง ๆ มันอาจจะเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติที่เรายังไม่มีวิสัยของการหยั่งรู้เข้าไปรับรู้ก็เป็นได้.
ปัจจุบันนี้เริ่มมีคำตอบมากมายแล้วว่า สิ่งต่าง ๆ มีอยู่จริง และมีอยู่ในรูปแบบพลังงานและสสารต่าง ๆ หลอมรวมสิ่ง ๆ หนึ่งขึ้นมา แม้กระทั่งความเชื่อที่สุดโต่งก็ย่อมมีเหตุผลด้วยตัวของมันเอง เช่น ความรู้ ข้อมูล การศึกษา รวมไปถึงสิ่งที่เรียกว่าญาณทัศนะ มันจึงกลายเป็นเรื่องเล่าต่อไปยังรุ่นสู่รุ่น บ้างก็นำมาเป็นวัฒนธรรมในการอยู่ในกรอบของศีลธรรม บ้างก็ใช้เป็นตัวนำไปซึ่งความปรองดองซึ่งกันและกัน.
สิ่งใดที่พอที่จะพิสูจน์ได้ก็ให้ลองพิสูจน์ดูเลย แต่บางสิ่งที่เกินวิสัยของเราไปมาก ก็จงละไว้ในฐานที่เข้าใจ ไม่จำเป็นจะต้องไปพิสูจน์ทุกเรื่องที่เราไม่เข้าใจ หรือต้องการจะได้คำตอบจากสิ่ง ๆ นั้นไปเสียทั้งหมด ณ วันนี้ขอให้เราเรียนรู้สิ่งที่ควรเรียนรู้ เช่น การหารายได้อย่างไรให้ยั่งยืน การบริหารชีวิตและจิตใจ เพื่ออยู่ในกรอบของจริยธรรมอันดีงาม รวมไปถึงจะทำอย่างไรให้เราหมดทุกข์ สิ้นความทุกข์อย่างแท้จริง.
มีหลายสิ่งที่อยู่เหนือธรรมชาติ แต่การเรียนรู้ไม่จำเป็นต้องไปรู้ทุกสิ่งอย่าง ให้รู้ในสิ่งที่ควรรู้ก็พอแล้ว
ศุภกิตติ์ กิติมหาคุณ