Description
มีคนมาปรึกษาว่า ขอกำลังใจใช้ชีวิตต่อไปหน่อยค่ะ ตอนนี้เราดิ่งสุด ๆ เลยแย่แบบแย่ที่สุด เหมือนอะไรกำลังเล่นตลกกับชีวิตเรา มันเป็นช่วงที่ใกล้เคียงกันมาก เมื่อปลายปีที่แล้วเราเสียคนที่รักไป 3 คน ก็มีน้า ยาย และพ่อที่เสียไปกะทันหัน เราไม่ทันได้ดูใจใครสักคน ตอนพ่อเสียอีกแค่ 2 วันจะถึงวันรับปริญญาแล้ว เขาเตรียมดอกไม้มาให้เราแล้ว แต่ไม่มีโอกาสได้ให้ เรายังไม่ถ่ายรูปครอบครัวเลยด้วยซ้ำ แล้วเราก็รู้สึกผิดเพราะมันเหลือแค่อีกนิดเดียว เราก็จะได้ตอบแทนเขาแล้ว ทำไมเขาไม่รอดูความสำเร็จของเรา ยายก็ด้วย ยายเคยบอกว่าจะรอไปรับปริญญาแต่ยายก็ไม่รอเรา มิหนำซ้ำก่อนหน้าที่พ่อเราจะเสียไปไม่กี่เดือน แฟนที่คบกันมา 4 ปี และน้องรหัสเราก็มาหักหลังเรา เขานอกใจไปคบหากัน โดยที่ไม่ได้รู้สึกผิดอะไรเลย เราคิดว่าตัวเองเข้มแข็ง คิดว่าตัวเองเก่งพอที่จะผ่านมันไปได้ คิดว่านี่คือชีวิตที่คนทุกคนต้องเจอ ทุกเรื่องที่เราเล่าไป เราไม่เคยร้องไห้ให้ใครเห็นเลย เรากลัวคนรอบข้างเครียดไปกับเรา แต่จู่ ๆ วันนี้ก็ร้องไห้หนักมาก เหมือนคนเป็นบ้า ขาดสติ รู้สึกเหมือนอยู่ตัวคนเดียวจริง ๆ ตลอดเวลา ทั้ง ๆ ที่มีคนมากมายอยู่รอบตัวเราเต็มไปหมด เราจะจัดการกับความรู้สึกพวกนี้ยังไงดี
– บางช่วงจังหวะชีวิตก็ถาโถมมาเหมือนระลอกคลื่น มันซัดมาที่ตัวเราและชีวิตของเราอย่างไม่หยุดยั้ง
– ถ้าเรารับมือกับชีวิตได้จริง ชีวิตเราจะค่อนข้างนิ่งแถมเราก็ยังสามารถรับมือกับอนาคตได้ด้วยเหมือนกัน
– แน่นอนว่าไม่มีใครรอเราจริง ๆ ทุกคนมีภารกิจ และทุกคนมีหน้าที่ที่ต้องพึงกระทำ การจากลาเป็นเรื่องที่ไม่มีใครการันตีอะไรได้เลย
– ความตายเป็นเพียงแค่แง่มุมหนึ่งของชีวิต เราแค่รับรู้ตามความเป็นจริงว่า ความตายเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ การไปมองว่าเขาไม่รอเราเลยจึงไม่ใช่ทางออกที่ดี
– ชีวิตไม่มีสูตรสำเร็จ สิ่งที่เราเจอไม่ใช่ว่าผิดปกติหรือปกติอะไร เพียงแต่เราทุกคนพบเจอเหตุการณ์แตกต่างกัน มันขึ้นอยู่กับสิ่งที่เราเคยทำมาและเหตุปัจจัยรอบข้างเรา
