Description
มีคนมาปรึกษาว่า รู้สึกแย่ที่ต้องตกเป็นความหวังของครอบครัว แม่คาดหวังให้เราจะต้องช่วยใช้หนี้สินจำนวนเกือบล้านบาท และคาดหวังว่าต้องส่งเงินจำนวนมาก ๆ ให้ แต่เรารู้สึกว่านั่นไม่ใช่สิ่งที่เราอยากทำเลย เราไม่ได้รักครอบครัวขนาดนั้น แม่เคยไล่ให้เราไปตาย ตอนเราอายุ 16 ปี แถมไล่ออกจากบ้าน ด่าด้วยคำหยาบคาย เราต้องดิ้นรนทำงานหาเงิน ทางบ้านไม่ได้สนับสนุนอะไรมาก เราควรทำอย่างไรดี เราจิตตกต้องคิดกับเรื่องนี้ทุกวัน เพราะเขาพูดตลอดว่าให้เราต้องช่วยใช้หนี้ ต้องเลี้ยงดูเขา
– ถ้าแม่คาดหวังให้เราใช้หนี้สินให้ แถมไม่ช่วยเรื่องการเงินเราเท่าไร เราจึงต้องตั้งคำถามกับตัวเองว่าเราจะช่วยอย่างไรดี
– แล้วการที่เราไม่ช่วยอะไรแม่เลยก็ไม่ใช่เรื่องผิดอะไร แต่มันคือภาพสะท้อนของสิ่งที่แม่เราทำเอาไว้ เพราะแม่ก็ไม่ทำให้เราอยากจะช่วยท่าน
– เป็นปกติมากที่เราจะรู้สึกจิตตกกับสิ่งที่แม่กำลังมอบความรับผิดชอบอันยิ่งใหญ่ให้เรา รวมไปถึงมันเป็นสิ่งที่เราต่อต้านว่าทำไมถึงต้องเป็นเราด้วย
– หากจะแก้ปัญหาเรื่องนี้เราก็แค่ทำให้ดีที่สุด เรารู้สึกอย่างไรก็ทำอย่างนั้นแหละ ไม่ต้องฝืนใจในการทำอะไรให้ใครมากไม่เช่นนั้นมันจะเป็นทุกข์มากกว่าสุข
– ลองปรับมุมมองแบบให้ถึงที่สุดดูว่า เราจะทำอย่างไรถ้าเราเป็นแม่เรา จำลองมุมมองนั้น ๆ ดูเผื่อเราจะได้เข้าใจกันและกันมากขึ้น ยิ่งเราโตขึ้นเราก็ยิ่งต้องทำไม่เหมือนกับคนที่เราไม่ชอบเสมอ
