Description
มีคนมาปรึกษาว่า ทำไมผู้หญิงถึงรักแฟนได้มาก ๆ ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นแบบไหน นิสัยก็ต่างกัน แต่รักเขามาก ๆ ถึงยอมให้เขาเอาแต่ใจ ปฏิเสธทุกคนที่เข้ามาคุยกับเราเพื่อให้เขาสำคัญที่สุด ยอมให้ทำร้ายความรู้สึก รู้ว่าเราไม่ชอบอะไรก็ยังทำ แต่ไม่อยากเลิก ทั้ง ๆ ที่เขาไล่ให้ไปหาคนอื่นที่เราต้องการ ถามว่าเลิกกันไหม เราก็ตอบว่าไม่อยากเลิก ไม่รู้ว่าต้องทำยังไงต่อไปดี
– เมื่อยังไม่ถึงเวลาเปลี่ยนแปลง ก็ยังไม่มีอะไรเปลี่ยนไป ชีวิตไม่ใช่เราจะเลือกได้ทั้งหมด แต่มันจะมาสอนเราว่าเราควรทำสิ่งใด
– รู้จักตัวเอง รับรู้ว่าตัวเองเป็นอย่างไรบ้าง รักกับหลงแยกให้ออกเพราะสองสิ่งนี้แตกต่างกัน มีมุมที่คล้ายคลึงกันแต่ให้รสชาติที่เผ็ดร้อนต่างกัน
– บางคนต้องรอให้ทุกสิ่งทุกอย่างสุกงอมเต็มแก่ เปรียบเสมือนต้นไม้ที่ยังไม่ได้ให้สัญญาว่าจะออกดอกออกผล เมื่อนั้นเราก็ยังไม่เห็นจุดที่เราควรจะถอยออกจากสิ่งนี้
– วันหนึ่งเราจะค้นพบว่าชีวิตที่ดีคือชีวิตที่เข้าใจตามความเป็นจริง ไม่ใช่ชีวิตที่พยายามค้นหาสิ่งที่สร้างความสุขให้กับเราตลอดเวลา ยอมรับสิ่งที่เป็นอยู่นั่นแหละคือหนทางออก
– ทั้งนี้ การยอมแฟน ยอมเพื่อน และยอมครอบครัว มิใช่เป็นหนทางออก แต่มันก็คือหนึ่งในวิธีการทำให้ทุกอย่างผ่านพ้นไปได้บ้าง แต่อย่าลืมตัวเราเองว่าเราควรจะหาจุดที่เราสบายใจด้วยเสมอ
