Description
มีคนมาปรึกษาว่า ขอความเห็นหน่อยค่ะว่า จะปรับหรือเลิกกันดี มีเรื่องหนักใจอยู่ตอนนี้ เราอายุ 28 ปี เป็นเจ้าของธุรกิจ แฟนอายุ 32 ปี ทำงานฟรีแลนซ์ คบกัน 6 เดือน ที่บ้านรับรู้ทั้งคู่ ไปมาหาสู่กันตลอดวันที่แฟนหยุดงาน เขาก็จะมาช่วยงานบ้านนิดหน่อย วันที่เราหยุดงาน ก็จะไปบ้านแฟนช่วยแฟนทำงาน หรือบางทีเลิกงานตอนเย็นจะไปหาแฟนแล้วนอนด้วยกัน ออกไปทำงานตอนเช้า เวลาคบหากันนิสัยแฟนเป็นคน เงียบ ๆ ไม่กระตือรือร้น เลยต้องสั่งให้ทำอะไรตลอด ใช้เวลานานกว่าจะเข้าใจสิ่งหนึ่ง และชอบทำอะไรง่าย ๆ ไม่หนัก แฟนสนับสนุน ค่าอาหารและค่าเดินทางเวลาไปเที่ยวกัน ที่เหลือไม่ได้เสนอจะช่วยอะไร ช่วยทำงานบ้านบ้าง เพราะเราสั่ง ส่วนเราจะช่วยงานแฟน เช่น จัดของ งานบ้านทุกอย่าง ช่วยคิดทุกอย่างเท่าที่จะช่วยแบ่งเบาได้ นิสัยเราขยัน อดทน และพยายามช่วยเหลือทุกทางเพื่อให้แฟนเหนื่อยน้อยลง เรามีปัญหา 2 อย่างก็คือ 1. แฟนมาหาเราน้อยมาก อ้างว่าไม่มีเวลาทั้งที่เป็นฟรีแลนซ์ สามารถจัดตารางงานได้ แต่วันหยุดก็บอกว่าเหนื่อยจากงานลุกไม่ไหว ให้เราไปหาหน่อย เราก็รู้สึกเหนื่อยกับการไปหาแฟนมากกว่า ตลอด 6 เดือนมานี้ ซึ่งบางวันเราต้องปิดร้านไปช่วยงานโดยไม่ได้ค่าตอบแทน 2. อึดอัดที่เวลาแฟนอยู่บ้านเรา แล้วเขาไม่ทำอะไรเลย อย่างการช่วยงาน ไม่เสนอตัวเองต้องให้เราบอกตลอด บอกไปก็ต้องใช้เวลาสักพักถึงจะลุกทั้งที่เป็นงานเร่งด่วน ไม่รู้ว่าเราคิดมากไปไหม ขอคำแนะนำว่าควรคุยกันยังไง ปรับแก้ หรือว่าควรเลิกกันเลยดีคะ
– ให้สังเกตว่าชีวิตมันเป็นประมาณนี้คือ คนที่ทำงานหนักก็จะทำงานหนักอยู่อย่างนั้น เพราะเราเป็นคนเห็นปัญหาไวกว่าชาวบ้านชาวช่องเขา
– แล้วคนที่ไม่ยอมทำอะไรเลย ขี้เกียจบ้าง ไม่ขยันบ้าง เขาเหล่านั้นก็จะไม่ค่อยทำอะไรเป็นปกติอยู่แล้ว มันจะสะท้อนไปยังแง่มุมอีกหลายสิ่งของชีวิตทุกคน
– โลกนี้อาจจะดูไม่ยุติธรรมสักเท่าไร ที่ให้คนทำก็มีหน้าที่ทำต่อไป ส่วนคนที่มีเวลามากมาย กลับไม่ยอมขวนขวายทำสิ่งใดให้มันดีขึ้นเลย ให้เราน้อมรับเพื่อเข้าใจก่อนเลย
– ถ้าเรายังรักใครสักคน แน่นอนว่าเราจะมีพลังแห่งรักที่จะขับเคลื่อนให้ไปหากันได้ตลอด แต่ถ้าเกิดว่าเราไม่ได้รักกันมากพอ หรือว่ามันมีบางสิ่งบางอย่างที่เราสัมผัสว่ามันไม่ใช่ความรักทุกอย่างจะชินชากันไป
– ทั้งนี้ อายุไม่ได้เป็นตัวแปรหลัก รวมไปถึงอาชีพการงานก็ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับการขยันหมั่นเพียร ทุกสิ่งอยู่ที่นิสัยพื้นฐานของคนแต่ละคนที่ไม่เหมือนกัน ให้ฝึกที่จะเข้าใจกันดีกว่า ถ้าไม่ได้ให้การเลิกเป็นทางสุดท้าย