Description
มีคนมาปรึกษาว่า ตอนนี้เราแต่งงานมีครอบครัว แยกมาอยู่กันเองกับสามี แล้วก็มีลูกด้วยกัน 1 คน ก่อนหน้านั้นเราก็ทำงานประจำ ก็คือเป็นแม่บ้านเต็มตัว ด้วยสามีทำงานขับรถไปต่างจังหวัด บางคืนก็ได้กลับบ้าน บางคืนก็ต้องนอนค้างบนรถ ตอนนี้เราก็เลยขายของออนไลน์ค่ะ ได้เงินเดือนหลักหมื่น บ้านก็ต้องดูแลทุกซอกทุกมุม ของกินก็ต้องเตรียมไว้ทุกมื้อ แถมไปรับไปส่งลูกด้วย แต่ก็ชอบมีคนมาว่าเราว่าเราไม่ทำอะไร อยู่บ้านเฉย ๆ ขี้เกียจ ว่าง คือก็อยากรู้ว่าอยู่เฉย ๆ แล้วบ้านมันจะสะอาดเองเหรอ ทุกอย่างเราก็คือทำเองหมดคนเดียว ไม่ได้มีคนรับใช้ทำให้เรา ไม่มีคนขับรถ เหมือนว่าที่บ้านก็จะชอบดูถูกเรา แถมมีเรื่องหรือปัญหาอะไรก็จะทักมาหาเรา แต่เราก็ช่วยเรื่องเงินมาตลอด เงินก็ให้ทุกเทศกาล วันพ่อ วันแม่ วันปีใหม่ วันสงกรานต์ วันเกิดทุกคนเราก็ให้เสมอ ตอนนี้ก็จะมีแต่สามีที่คอยให้กำลังใจเรา และช่วยกันผ่านมาได้หลายเรื่อง คอยให้เกียรติซึ่งกันและกันตลอด เคารพหน้าที่ของกันและกันด้วย ซึ่งความคิดตอนนี้ก็เข้าใจพ่อแม่ที่เขาอาจจะอยากให้เราไปทำงานนอกบ้าน แต่เราก็คิดว่างานบ้านก็สำคัญไม่แพ้กัน แค่มันอาจจะไม่ได้เงินทอง ไม่เห็นจำเป็นจะต้องดูถูกกันเลย เพราะความรับผิดชอบต่างกัน เลยอยากรู้ว่าเราจะปรับมุมมองยังไงได้บ้างคะ
– มีผู้คนมากมายมักจะเอาใจไปผูกกับคำพูดของผู้คน โดยเฉพาะคนที่เรารัก
– แต่ไม่ว่าใครก็ตามจะมองเรายังไง ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะต้องเป็นอย่างสิ่งที่เขาพูด
– การตระหนักรู้เชิงลึกว่า ไม่มีใครเลยที่จะเข้าใจชีวิตเราได้ทั้งหมด 100% เรื่องบางเรื่องคล้ายคลึงกันแต่ไม่ได้ตีความเหมือนกัน
– ความโชคดีในชีวิตก็คือเรายังมีสามี และยังมีลูกที่อยู่ข้าง ๆ เราในตอนนี้ โฟกัสในจุดที่ควรโฟกัส และช่วยเหลือคนอื่นเท่าที่พอทำได้
– ทั้งนี้ การผูกติดกับสิ่งต่าง ๆ ในชีวิต จำเป็นจะต้องมีสติสัมปชัญญะร่วมด้วยเสมอ อย่าคิดว่าเราจะสามารถยึดถือทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อนำมาเป็นสรณะได้
