Description
มีคนมาปรึกษาว่า แฟนเราเขาติดทหารเกณฑ์ เมื่อวันที่ 1 ที่ผ่านมา แต่พอไปถึงก็โดนยึดมือถือ ทำให้ติดต่อกลับมาไม่ได้ แล้วด้วยความเคยชินที่คุยกันทุกวัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน เราเข้าใจนะว่าเขาไม่ว่างจริง ๆ เราจะผ่านมันไปได้ยังไงเหรอคะ พยายามจะไม่โฟกัสไปที่เขามาก พยายามแล้วแต่สุดท้ายก็แอบมาร้องไห้คนเดียวตลอดเลย บอกคนอื่นว่าไหว แต่จริง ๆ ไม่ไหว และบางทีเราก็ท้อ แต่เราก็ไม่อยากทิ้งเขาไปมีคนอื่น เราตั้งใจจะรอนะ แต่ว่าจะทำยังไงต่อดี แล้วก็ไม่อยากปรึกษาคนรอบตัว เพราะเกรงใจ เลยไม่ค่อยพูด ช่วยแนะนำได้ไหม กลัวถูกลืมว่าเรารอเขาอยู่ที่นี่ ห่างไกลกันมากเขาอยู่สามจังหวัดชายแดน
– ปัญหาคือเราเหงาแค่นั้นเอง ประเด็นดูเหมือนจะยากมาก แต่ถ้าเราไม่เคยห่างกับแฟนเลย อันนี้คือด่านทดสอบที่สำคัญยิ่ง
– ชีวิตที่เราขาดการพึ่งพาตัวเอง มันก็เหมือนกับเราต้องการให้คนอื่นอยู่ในชีวิตเราตลอดเวลา อาการอยู่คนเดียวไม่ได้ ทรมานยิ่งกว่าความเหงามากมายนัก
– ทางออกเดียวของปัญหานี้คือ อยู่กับตัวเองให้เป็น ยังไงแล้วก็ต้องฝึกฝนที่จะต้องอยู่คนเดียว ไม่ว่าจะมีเหตุผลอะไรก็ตามแต่ เราก็ต้องฝึกที่จะอยู่คนเดียวให้ได้เสมอ
– แฟนเราเขาไม่ได้ไปไหน เขาไปเป็นทหาร ซึ่งการเป็นทหารก็เป็นสิ่งที่ทำเพื่อประเทศชาติ ถึงแม้ว่าประเทศชาติอาจจะไม่ได้ทำอะไรให้เรา แต่อย่างน้อยมันคือหน้าที่ของประชาชน
– เมื่อเราเกิดมา เราก็ต้องทำกิจการงาน ซึ่งกิจนี้ก็แปรผันไปตามอุปนิสัยบ้าง หรือแปรผันไปตามประเทศนั้น ๆ บ้าง ไม่มีอะไรดีที่สุด และไม่มีอะไรแย่ที่สุด ทุกสิ่งมันอยู่ที่เราเลือกมอง
