Description
มีคนมาปรึกษาว่า ตอนนี้คิดว่าแม่เคยรักเราเท่ากับน้องบ้างไหม เรากับน้องไม่ได้เป็นเพื่อนกันในเฟซบุ๊กกับแม่ แต่แม่โพสต์วันเกิดให้น้อง โพสต์งานบวชน้อง โพสต์ข้อความถึงแต่น้อง ส่วนเราเหรอไม่มีสักโพสต์เลย ไม่มีวันเกิด งานแต่งเราก็ไม่เคยโพสต์ นี่มันแค่อย่างเดียวในอีกหลายเรื่องมาก ๆ ที่มันแสดงออกมาจนทำให้เรารู้สึกว่า แม่อาจจะไม่ได้รักเราเท่าไร น้องก็ยังทำตัวเกเร เถียงแม่ ทำแม่เสียใจแค่ไหน แม่ไม่เคยว่าอะไรเลย เข้าใจทุกสิ่งอย่าง คอยชื่นชมน้องให้คนอื่นฟังอยู่เสมอ แต่ก็ไม่เคยพูดชื่นชมเราเท่าไร ไม่สิไม่เคยเลย แถมยังบอกข้อเสียของเราให้คนอื่นฟัง แต่เราก็อดทนได้ แต่มันก็แค่ทำให้รู้สึกแย่กับตัวเองตอนที่เรามานั่งคิดย้อนกลับไป ทำเหมือนกันกับน้องแต่การแสดงออกของแม่ที่มีต่อเรานั้นต่างกันเลย เราไม่ได้มาว่าแม่หรือโกรธแม่เลยนะคะ เราแค่รู้สึกเสียใจ เราแค่รู้สึกแบบนั้น
– การที่เราจะเชื่อในสิ่งที่เรารู้สึกทั้งหมดนั้น มันอาจจะพอเป็นไปได้บ้าง แต่บางครั้งความรู้สึกไม่ดีก็มาสร้างปมปัญหาชีวิตได้เหมือนกัน
– ครอบครัวคือสิ่งเดียวที่เราจะอยู่กันทั้งชีวิต ถึงแม้บริบทเราจะเปลี่ยนไปเช่น จากลูกไปเป็นภรรยาหรือสามีของอีกครอบครัวในตอนที่เราเติบโตต่อไป
– จุดยืนที่แม่ยืน กับจุดยืนที่ลูกยืนนั้นต่างกัน การจะมามองมุมเดียวกันจึงเป็นเรื่องยากอย่างยิ่ง แล้วการที่พ่อแม่รักลูกไม่เท่ากันสามารถเป็นไปได้เสมอ
– เหตุผลของการรักลูกไม่เท่ากัน ก็จะแตกต่างกันไม่ว่าจะเป็นลูกคนนี้น่าเป็นห่วงมากกว่า หรือไม่ก็ลูกคนนั้นสามารถตอบโจทย์ในความฝันของแม่มากกว่า
– ทั้งนี้ ครอบครัวเป็นจุดที่จะสร้างอัตลักษณ์ตัวตนเรามากที่สุดในทุกบริบท ไม่ว่าจะเป็นความเชื่อ ความศรัทธา และเมล็ดพันธุ์ของชีวิตให้กลายเป็นคน ๆ หนึ่งของสังคมสืบไป
